نخستین دستور سلوک همگانی و توصیه معنوی، ذکر عملی است.
هر کسی که طبق وظیفه و دستور الهی به کاری مشغول می شود و جانب خدا را در آن شغل و کار مراعات می کند، در عمل ذاکر خداست.
همین که بنده هر لحظه از زندگی اش ببیند که خدا از او چه خواسته است تا بدان عمل کند، در حقیقت به یاد خداست و یاد خدا را در عمل زنده نگه داشته است؛ او ذاکر خداست.

🏷 برگرفته از کتاب “جرعه‌هایی از زلال معنویت” اثر آیت‌الله یزدان‌پناه