سوم آذرماه سالروز وفات آیت‌الله شاه‌آبادی است، به همین مناسبت نگاهی گذرا داریم به زندگی این فیلسوف و عارف بزرگ جهان اسلام.

دوران کودکی
آیت‌الله میرزا محمدعلی شاه‌آبادی متولد ۱۲۹۲ هجری قمری از خانواده‌ای عالم پرور در اصفهان به دنیا آمد.

تحصیلات
آیت‌الله شاه‌آبادی مقدمات علوم دینی را نزد پدر ش میرزا محمد‌جواد اصفهانی که از شاگردان صاحب جواهر بود، فرا گرفت.

ورود به حوزه تهران
وی پس از فراگیری مقدمات علوم دینی به تهران رفت و نزد آیت‌الله میرزا محمدحسن آشتیانی به فقه و اصول پرداخت و در سن ۱۸ سالگی به درجه اجتهاد رسید. همچنین عرفان را نزد میرزا هاشم گیلانی‌اشکوری و علوم عقلی را نزد میرزا ابوالحسن جلوه آموخت.

بازگشت به اصفهان
ایشان پس از درگذشت پدر به اصفهان بازگشت و از محضر محمدهاشم خوانساری بهره‌ها برد و همان‌جا ریاضیات و زبان فرانسه را نزد سرتیپ عبدالرزاق‌خان بغایری آموخت.

مهاجرت به نجف اشرف
ایشان در نجف‌اشرف از محضر بزرگانی چون آخوندخراسانی، شریعت اصفهانی و آیت‌الله حسین خلیلی بهره مند شد.

گشوده شدن باب علم حقیقی
آیت‌الله شاه‌آبادی می گوید: «در دیار نجف اشرف عزم چله نشینی در محضر مولی‌الموالی را داشتم و به عزم، جامعه عمل پوشاندم. پس از گذشت چهل روز دیدم که باب علم به رویم گشوده شد و همه چیز برایم واضح و مبرهن گردید.»

ورود به سامرا
وی پس از رحلت آخوندخراسانی به سامرا رفت و در درس آیت‌الله محمد‌تقی شیرازی حاضر شد و در همان جا به تدریس فقه، اصول و فلسفه پرداخت.

بازگشت به ایران
آیت‌الله شاه‌آبادی، پس از هشت سال اقامت در عتبات عالیات، به علت دلتنگی شدید مادر، به ایران باز می‌گردد و به اصرار مردم تهران، به آن شهر رفته و در خیابان شاه‌آباد ساکن می‌گردد و به ترویج علوم و معارف اسلامی می‌پردازد.

ورود به قم
در سال‌های ۴۷ تا ۵۴ هجری قمری به قم می‌رود. و این امام خمینی است که چهره واقعی این عارف بزرگ را معرفی می‌کند. وی پس از سال‌ها دوباره به تهران بازمی‌گردد و باقی عمر شریفش را در تهران سپری می‌کند.

شاگردان
این عارف و فقیه بزگ شاگردانی را در علوم مختلف تربیت کرد که عبارتند از: امام خمینی ره ، آیت‌الله سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی، آیت‌الله‌العظمی بهاءالدینی و میرزا عبدالکریم حق شناس.

تالیفات
کتاب‌های شذرات‌المعارف، رشحات‌البحار و مفتاح‌السعاده فی‌احکام‌العباده از جمله آثار ایشان می‌باشد.

تحصن علیه حکومت رضاخان
ایشان در حرم مطهر حضرت عبدالعظیم با علماء، در اعتراض به جنایات بیش از حد رضاخان، به تحصن پرداختند و به عناوین مختلف علیه حکومت وقت تبلیغ می‌کردند. آیت‌الله شاه‌آبادی در آخرین سخنرانی خود چنین فرمود: خدایا تو شاهد باش که من به علمای نجف‌اشرف، قم، مشهد و اصفهان حجت را تمام کردم، که این چاروادار (رضاخان) با من دشمنی و عناد ندارد، بلکه با قرآن و اسلام مخالفت دارد و اگر به او مهلت داده شود، اسلام و قران را از این مملکت ریشه کن خواهد کرد.

وفات
سرانجام آیت‌الله شاه‌آ‌بادی در سن ۷۷ سالگی، روز پنج‌شنبه، ۳ آذرماه، در سال ۱۳۶۹ هجری قمری به دیدار حق شتافت.